مسائل ایمنی اماکن تفریحی کودکان

برای کودکان، اطمینان از عملکرد عادی امکانات تفریحی و ایمنی شخصی آنها اساسی ترین است.بنابراین پرسنل طراحی و نصب اماکن تفریحی کودکان باید از موقعیت‌های خطرناک رایج آگاهی داشته باشند و از قبل اقدامات هدفمند و مؤثری را برای اجتناب از آنها انجام دهند.

(1) لبه ها و گوشه های تیز

اجزای چوبی باید صاف و بدون ترک باشند.

لبه ها و گوشه های فلز و چوب باید گرد باشد.

تمام لبه های فلزی باید گرد یا دارای پوشش های محافظ دایره ای باشند.

(2) برآمدگی

حداکثر قطر بالای برآمدگی نباید از قطر تکیه گاه تجاوز کند.

(3) جراحت با نیشگون گرفتن

برای کاهش خطر احتمالی گیر افتادن، قطر داخلی همه دهانه ها باید کمتر از 222.5 پیکسل (کمی بیشتر از حداکثر قطر بیرونی کف دست یک کودک 7 ساله) یا بیشتر از 575 پیکسل (کمی بیشتر از) باشد. حداکثر طول سر یک کودک 7 ساله)؛

اگر زاویه افقی است که توسط دو جزء مجاور تشکیل شده است، باید بیشتر از 55 درجه باشد.برای زوایای کمتر از 55 درجه، یک شی باید در زاویه تعبیه شود و اندازه جسم باید به اندازه ای باشد که از تماس همزمان قالب با قطر 575 پیکسل با دو جزء تشکیل دهنده زاویه جلوگیری کند.

(4) سقوط

تمام وسایل ثابت در تجهیزات ورزشی، مانند گوشه های بتنی یا براکت های افقی در پایین تجهیزات کوهنوردی انعطاف پذیر، باید در زیر زمین و مواد سطح محافظ برای جلوگیری از زمین خوردن کاربران نصب شوند.

دیوار حائل باید بسیار چشم نواز باشد و هرگونه تغییر در هواپیما نیز باید مشهود باشد.

(5) آسیب له شدن

فضای گرم بین امکانات به اندازه کافی بزرگ است و حداقل فاصله بین تجهیزات بازی 3500 میلی متر است.سکوی مرتفع و سکوی تبدیل تسهیلات باید تا حد امکان جادار باشد، حتی فضایی را تشکیل دهد که کودکان با قدرت بدنی محدود بتوانند بدون دخالت در عبور و مرور سایر کودکان توقف کنند و از صدمات غیر ضروری جلوگیری کنند.

(6) بسوزانید

سکوی فلزی تاسیسات در شمال یا زیر پناه درختان قرار دارد تا از سوختن کودکان در برابر گرمای مستقیم خورشید جلوگیری کند.